Κασσιόδωρος, Φλάβιος Μάγνος Αυρήλιος

(Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus, Σκυλλάκιο 490; – Βιβάριο 585;). Λατίνος συγγραφέας. Έζησε κατά τη μεταβατική περίοδο από τον κλασικισμό στον Μεσαίωνα, διετέλεσε ύπατος το 514 και υπουργός Εσωτερικών(magister οfficiorum) το 526, έτος του θανάτου του Θεοδώριχου, βασιλιά των Οστρογότθων. Συγγραφέας ιστορικών έργων, θεωρητικών συγγραμμάτων θεολογικού, ηθικού και γλωσσικού χαρακτήρα, λόγων και επιστολών, μνημονεύεται ιδιαίτερα πλάι στον Βοήθιο για την τολμηρή του απόπειρα να συμφιλιώσει την προσφορά της εθνικής παράδοσης με την προσφορά του χριστιανικού Ευαγγελίου. Στο παιδαγωγικό πεδίο θέλησε να εναρμονίσει, στα σχολικά προγράμματα, το εθνικό με το θρησκευτικό στοιχείο, τη ρητορική εκπαίδευση και την αγωγή του ύφους με την εποικοδομητική ορθότητα του περιεχομένου. Κατά την περίοδο της πλήρους ωριμότητάς του ο Κ. έγραψε το Institutiones divinarum lectionum, βασικό έργο εισαγωγής στη σπουδή των ιερών και εθνικών κειμένων. Ενδιαφέρθηκε, εξάλλου, για την αντιγραφή των χειρογράφων και τη διαφύλαξή τους στις μονές, συντελώντας έτσι στη διάσωση της πολύτιμης κληρονομιάς των γραμμάτων που έμελλε να αναβιώσει με τον ουμανισμό. Ο Ρωμαίος συγγραφέας και πολιτικός Κασσιόδωρος, από τους θεμελιωτές του δυτικού χριστιανικού μοναχισμού, σε τμήμα μικρογραφίας του 12ου αι.